تجمع روز جمعه 7 دی ماه با مشارکت حدود 30 نفر از دوستداران حیوانات و محیط زیست انجام شد که این تعداد در مقابل تعداد کسانیکه دم از عشق به محیط زیست و حیوانات میزدند و فقط سخن گفتن بدون خرج و زحمت را خوب آموخته اند بسیار اندک و انگشت شمار بود .
در حالیکه همه بظاهر دوستداران حیوانات در خواب ناز و در منزلهای گرمشان تشریف داشتند
عده ای از دوستانیکه حرفشان با عملشان یکی بود در سرمای طاقت فرسای زمستانی جلوی درب سیرک حضور داشتند و به خاطر اهداف و آرمانهایشان خود را به خطر انداختند که کارشان قابل ستایش بود و اما جای تشکر دارد از انجمن حمایت از حیوانات و همچنین بقیه تشکلهای زیست محیطی و تمام دوستان بظاهر عاشق طبیعت و حیوانات که ما را تنها گذاشنتد
تشکر میکنم از آنان زیرا که به من به عنوان یک دوستدار طبیعت و حیوانات آموختند که مرگ محیط زیست و حیوانات ایران را بپذیرم و باور کنم محیط زیست ایران هیچ حامی واقعی ندارد و در ایران گروه و تشکل حمایتی چیزی بجز توهم نیست و نخواهد بود زیرا که فرهنگ ایرانیان اینگونه اقتضا میکند !
وجه اشتراک آداب و رسوم و اسطوره و توتم و رفتار و کنش و واکنش در یک جامعه آنگاه که نهادینه است فرهنگ جامعه محسوب میشود و چیزی که در یک جامعه نهادینه است قابل تغییر نیست .
اینجاست که باید گفت نرود میخ آهنی در سنگ !
با چنین فرهنگی که منو شما در آن رشد کرده و تربیت شده ایم هیچگاه نمیتوانیم چیزی را تغییر بدهیم و هر چه به سرمان بیاید لیاقت خودمان است زیرا که اینگونه نیز نشان داده ایم .
مردمان سزاوار همان سرنوشتی هستند که دارند.
حدود چهار سال پیش با دکتر آل داوود صحبت میکردم و ایشان ابراز خستگی میکرد این خستگی را در نوشته های مژگان جمشیدی نیز دیدم آنان که اینقدر تلاش برای بهبودی و نجات حیوانات و محیط زیست کردند با وجود مردمی چون من و شما چیزی بجز خستگی و آسیب روحی برایشان نماند!
هرچند که هنوز هم شاهد کارهای باارزششان هستیم ولی باور کنیم آنها نیز جزو نوادرند .
و حال با این اوصاف تلاش ما 30 نفر نیز در کنار مردمی که چیزی جز منافع خود برایشان اهمییت ندارد بیفایده بوده و بهتر است بنشینیم و ما هم از نابودی محیط زیست و مرگ حیوانات کشورمان لذت ببریم !
همانطور که بقیه بظاهر دوستداران طبیعت و حیوانات البته از نوع کلامی نیز همین کار را میکنند
هر چند که این در توان ما نیست ولی واقعیت تلخی جز این وجود ندارد.
قابل توجه دوستانی که خودشان تشریف نیاوردند و خودپسندانه مطالبه ارائه گزارش کردند
اینهم گزارش
پینوشت :بدلیل برخی مسائل امنیتی مجبور شدیم برای مدتی گزارش را به تاخیر بیاندازیم
دوست خوبم ،درود می فرستم بر شما که در این سرمای استخوان سوز رفتی و ثابت کردی که هنوز زنده ای و می شنوی ، هر چند من خودم بر خلاف دفعه اول نتونستم حضور بیابم اما می خوام بگم که ناامیدی این روزها مثل بختک داره به جون همه ما می افته !ولی ما باید مقابله کنیم ،تعجب نکن اگر تعداد بچه ها کم بود ،مگه دفعه اول چقدر بود ؟ با همیشه در اقلیت بودیم و هستیم و باید بپذیریم . اگر قرار بود این تجمع با حضور ??? نفر برگزار بشه که حالا دیگه ما اینقدر حرص نمی خوردیم و نگران انزلی و ارومیه و شادگان و بختگان و گلستان و حیات وحش مظلوم و دربند نبودیم ،ما حق نداریم ناامید بشیم و حق نداریم به خاطر اینکه در الیت هستیم کنار بکشیم ،اطلاع رسانی و آگاهی دادن به مردمی که کاملا با محیط زیست بیگانه هستند ،وظیفه اول ما است . اینقدر اطلاع رسانی می کنیم و اینقدر می نویسیم تا یه روز بالاخره یه جبهه متحد از طرفداران محیط زیست تشکیل بدیم . فقط باید هدف ها یکی باشه ،اختلاف های ریز درشت را باید کنار بگذاریم و فقط به محیط زیست بیاندیشیم ،
دوست خوبم ،گلایه کن اما دلگیر نباش ، همه آنها که در طول تاریخ نامشان جاودانه شده ،از حمایت برخوردار نبودند ،تنها بودند و به تنهایی مبارزه کردند ،مگر کسی فردوسی را در آن زمان درک کرد ،مگر کسی حقانیت فلسفه اسلامی و اعتقادات ابوعلی سینادر باب دین را درک کرد ،مگر کسی حسین و علی را درک کرد ،ملاصدرا و امیر کبیر و قائم مقام فراهانی و مصدق و ... .آنها هم تنها بودند . به تنها ترین سردار محیط زیست ایران ،شهید یحیی شاهکو محلی بیاندیش که تا وقتی زنده بود به تنهایی جلوی همه غول ها ایستاد ،مگه کسی فهمید که او چی میگه ؟ شاهکو محلی رفت ،ناصر پیروی رفت اما چراغی که آنها روشن کردند ،روشنایی اش هر روز بیشتر می شود ،چراغ آنها من و تو هستیم ،امثال منو تو ،و اونهایی که از منو تو درس می گیرند ،پس باور کن که افروختن یک شمع در تاریکی بهتر از نفرین کردن تاریکی است ،
تو را درک می کنم و می دونم تو هم مثل من و خیلی های دیگه خسته شدی ،اما من بعد از یکسال و اندی خستگی ،دارم دوباره خودمو و روحم را می سازم ،ما اینقدر فرصت نداریم که بخواهیم خسته شیم ،چون قطار توسعه کشور ترمز بریده و داره طبیعت سرزمین مان را نابود می کنه.
پس قدری نفس عمیق بکش ، مدیتیشن بکن یا لحظاتی را در طبیعت بگذران تا انرژی از دست رفته دوباره به تو بازگردد . اینقدر فریاد می زنیم تا بالاخره گوشی بشنود .
پس با هدف تشکیل جبهه متحد طرفداران محیط زیست ،تلاش می کنیم .
سلام
فعالیت بی چشمداشت تان قابل تحسین است و چنان تأثیری
در روحیه انسان میگذارد که نمیشود با جملات توصیف اش کرد
همیشه موفق و سبز باشید
همصدایی تان هرچند کم شمار اما جای ستایش دارد
البته کار شما جای قدردانی و تشکر داره ولی فکر نمیکنید یه کم زیادی دارید به بقیه دوست داران حیوانات و محیط زیست توهین میکنید. شاید کسانی باشند که بیشتر از شما زحمت بکشند ولی هیچ منتی هم درباره کاری که برای حیوانات میکنند سر کسی نگذارند ... تجمع برای یک سیرک که مسلما آخر و عاقبتی هم نداره که اینقدر منت گذاشتن نداره. آیا شما از کسانی صحبت میکنید که به شما قول آمدن داده بودند و نیامدند (این مسئله دیگریست )!!
تو دنیای امروز تعداد زیادی هم فقط برای معروف شدن و به شهرت رسیدن از این تجمع ها ترتیب میدهند (مخصوصا در این مملکت).
میبخشید شاید من هم لحنم تند بود ولی یک کم نوشته خودتان را مرور کنید خواهید فهمید...
سپاس.
با اجازتون این پست شما را در تالار گیاهخواری کپی میکنم.
دوست من حق با شماست شما باید غمگین باشید همانگونه که بسیاری از همفکران ما دیروزها و امروزها غمگین شدند.شما باید غمگین باشید اما نه به دلیل اینکه تجمع 30 نفری برگزار شد .بسیاری از همفکران ما بعد از تجمع های چند صد نفری غمگین شدند.
ما باید غمگین باشیم و زار بگرئیم چرا که چرخه باطلی از طردها و لعنت ها در میان جمع کوچک ما وجود دارد.من و تو هرگز احساس ما بودن نمی کنیم.اینگونه است که شما انجمن الف را زیر سوال می بری و انجمن الف گروه ب را و و گروه ب ....گروه الف از ضایع شدن طرف مقابل لذت می بردو..و در این میان آنانی بیش از همه سود می برند که مخالف عقاید مشترک ما هستند.
کائنات قوانین ثابتی دارد.هرچه کنیم به ما بر خواهد گشت.نمی توان انتظار داشت در حالی که خود به طرد دیگری می پردازیم هیچکس ما را طرد نکند.
اگر به دنبال راه حل و پایان دادن به این چرخه رنج هستیم باید ذره ای از احترامی که برای حیوانات قائلیم برای انسانها به ویژه همفکرانمان قائل باشیم.و تصمیم بگیریم از امروز که به کل مجموعه اندک علاقه مند به حقوق حیوانات در هر گروه و هر شاخه احترام بگذاریم برای هدفمان و برای وجود انسانیشان.
ور نه این چرخه نفرت و انکار و طرد تا همیشه خواهد ماند و ما تا همیشه ضعیف عمل خواهیم کرد.
بیائید صبور باشیم و فراموش نکنیم اگر نتوانیم به انسانهای هم فکر خود (هر چقدر هم که در شیوه عمل با ما متفاوت باشند )احترام بگذاریم -علاقه ما به حیوانات نیز جز واکنشی هیجانی جلوه نخواهد کرد!
قرار هم نیست که تعداد معترضان به سیرک حیوانات بیشتر از طرفداران و تماشاچیاش باشه...
به هر حال اگه دقت کرده باشی همه تجمعهای اعتراضی به آزار حیوانات حتی در کشورهای اروپایی و آمریکایی ، با تعداد انگشت شمار و گاهی حتی کمتر از ۱۰ نفر برگزار میشه که درمواردی تاثیر اطلاع رسانی وآموزش مفید این تعداد معدود از یه تجمع چند صد نفری بیشتره...
با نظر خانم جمشیدی عزیز کاملا موافقم :گلایه کن اما دلگیر نباش.
دست همگیتون درد نکنه.
سلام بر آنوشه مهربان
تو آنروز فقط سی نفر را آنجا دیدی عزیزم ، چون طرفداران بالقوه را نمی توانستی ببینی و من هم همانطور که گفتم سرمای سختی خورده بودم .ولی کم کم خواهند آمد وکمی هم صبر داشته باش عاشق.عاشق اولین تحملی که باید داشته باشد نسبت به مسخره شدن است ...
ظمنا عکس کاکر اسپانیل را در کتاب بزرگ و رنگی " دنیای شگفت انگیز سگها " ملاحظه کردم .اگر بخواهید کتاب را بدهم ببینید . امیدوارم پانی خوش و خرم باشد . راستی قهوه ای است یا سیاه و سفید ؟
ممنون که به من و مطلبم لطف داشتید
با احترام لینک وبلاگ شما را به (فرزند ایران) اضافه نمودم
سبز باشید
خیلی وقته خبری ازت نیست انوشه!! نکنه قهر کردی و من خبر ندارم؟
به هر حال... اگه قهر هم کرده باشی، بذار حداقل نظرم رو در مورد این پستت بنویسم:
اونجا نبودم و نمی دونم چی گذشته... بهت حق می دم ناراحت باشی. من جای تو بودم دیوونه می شدم... نه به این خاطر که تعداد کم بود... به این خاطر که قول دادند و نیومدند!
اما یه چیزی قطعیه... اینکه این مبارزه ی توئه... اینکه تو داری سهم خودت رو ادا می کنی... اینکه باور داری که درد یعنی درد! اینکه وقتی کسی بهت نیاز داره، تو اونجایی!
صدایی برای بیصدا باشیم!
سلام از وبلاگ زیبایتان بازدید کردم بسیار مفید و از زحماتتان در باب محیط زیست صمیمانه به نوبه خودم قدر دانی میکنم
محمود برات نژاد از وبلاگ زیست محیطی آشیانه سبز میانکاله
درود بر انوشه
چطوری ؟ در چه حالی ؟ راستی اومدم ازت بپرسم که سرنوشت اون دوستمون به کجا کشید آخر ...
چی شد ؟ وقت کردی خبرم کن..
با سپاس و بدرود
سلام
دست مریزاد
اطلاعیه شبکه سبز گیلان درباره کشتار پرنده های مهاجر در گیلان :
http://guilanian.blogspot.com/2008/01/blog-post_21.html
سلام
من متاسفانه نتونستم بیام
بخاطر اینکه بدلیل بارش برف جاده ها بسته بودن و با هیچ وسیله ای نمی تونستم خودمو برسونم
ولی بهت کاملا حق می دم
متاسفم
صدای دامپزشکی ایران
سلام . کوهستان بُل در شمال شرقی شهرستان لامرد در استان فارس در کنار کوه گاوبست به ارتفاع تقریبی 1800 متر در منطقه ای به طول حدود 35 و عرض 15 کیلومتر قرار گرفته است .به دلیل صعب العبور بودن کمتر کسی می تواند وارد این منطقه بکر طبیعی که تنوع حیات گیاهی و جانوری آن کم نظیر است گردد .حیواناتی نظیر گرگ ، کفتار، شغال، روباه ، بز کوهی ، میش ، قوچ ، جوجه تیغی ، خرگوش ، گراز و پرندگانی چون کبک ، تیهو، شاهین ، لاشخور و ... به وفور در این منطقه یافت می شود . از نظر تنوع گیاهی درختان بن ( بنک ) که عمر بعضی از آنها به بالای 200 سال می رسد ، بادام کوهی و وحشی ، انجیر ، کنار ، آویشن ، انقوزه و انواع گلهای وحشی که در فصل رویش واقعا این منطقه را رنگارنگ می کنند دیده می شود .متاسفانه در حال حاضر فردی طماع و فرصت طلب با تطمیع مقامات محلی اقدام به آوردن ماشین آلات راهسازی و احداث جاده ماشین رو از ظلع شمالی منطقه نموده است . شنیده ها حاکی از آن است که فرد مذکور به دنبال پرورش بز، گوسفند و شتر در این منطقه است . ناگفته پیداست که اگر پای حتا یک نفر شتر به این منطقه برسد باید فاتحه این منطقه خوانده شود . با این حال تلاش اهالی و دلسوزان محیط زیست در منصرف کردن این فرد تا به حال به جایی نرسیده است . ایشان با تطمیع و پرداخت رشوه به کارشناسان منابع طبیعی و محیط زیست تا به حال توانسته است کار خود را قانونی جلوه دهد . از شما درخواست می کنم برای نجات این منطقه از یک فاجعه زیست محیطی پیام ما را به همه NGO ها و تشکل های دوستدار محیط زیست برسانید . باشد که بتوانیم این منطقه بکر و دست نخورده را لااقل برای چند سال آینده حفظ کنیم . من آماده هر نوع همکاری و دادن اطلاعات بیشتر در باره این منطقه هستم . با سپاس.
[گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل]
با درود ....
نمونه هایی از زنان پر افتخار ایران باستان ,,
وقت داشتی سر بزن , شاد و پویا باشی [گل][لبخند]
dorood bar shoma ensanhaye fahim va dust dashtani ,, pirooz bashid
آخیش...
این شد یه فالب خوشکل و ساده با یه عکس باحال...
چی بود اون قبلی !!!
دستهای سبز شما را میفشاریم ومتاسفم که ما در شهرهای دیگه نمیتونیم همنفسیمونو با شما ابراز کنیم باور کن اگه این داستان تو مشهد بود سه نفرم نمیومدن.
you're one of those people who makes life better for everyone around you.you care .you give .you understand what really counts in life.thank you for being my friend
whishing you a magical valentine's day !
چرا دیگه نمینویسی دختر..... بابا تو چقدر لج بازی؟!!!
منتظرم.. زود باش دلم برای نوشته هات تنگ شده...
والنتاین کادو گرفتی یانه.... ۲۹ اسفند روز سپندارمذگان هست که میشه روز عشق و دوستی در ایران قدیم... امیدوارم در این روز کلی گل و بوسه هدیه بگیری... من هم منتظرم از فیلیپ بگیرم
سلام . با اجازه لینک شما را قرار دادم . امیدوارم همچنان به
تلاشهای خود ادامه دهید . موفق باشید و پایدار .
.................................................................
سلام . شاید بهترین جمله، برای ترغیب شما به ادامهء راه، را
خودتان نوشته باشید :
" ... و تا آخرین نفس از آنها حمایت خواهم کرد ."
موفق باشید و پایدار .
داریوش عزیز من هیچ وقت دست از کمک به حیوانات بر نخواهم داشت ولی باور کنید چیزی برای نوشتن ندارم ! یعنی از همنوعان خودم دیگر انتظاری ندارم تا الان هم انگار اشتباه از من بود که میخواستم همه با هم باشیم .
سلام . امتنان از پاسخ شما . ضمن اینکه کاملا به شما حق
می دهم که دلخور و مایوس باشید ( از عملکرد همنوعان )
ولی فاصلهء بین آرمان ها و واقعیت ها را باید آرمانگرایان پر کنند
. قطعآ چنانچه ما در ایران ۷۰ میلیون انوشه شمس داشتیم که
دیگر اصلا نیازی به نوشتن یا حرکت های جمعی و فردی وجود
نداشت . خیال همه هم راحت بود که به طبیعت و جانوران هم
هیچگونه آسیبی نخواهد رسید .احتمالا با بنده موافق هستید .
برای شما و همهء عاشقان طبیعت و حیوانات بی پناه آرزوی
موفقیت دارم .
درود
برگ سبزی دیگر بر افتخارات محیط زیست ایران:
[ناراحت][ناراحت][گریه]
واگذاری 260 هکتار از زمین های پارک ملی کلاه قاضی
بدرود
دوست عزیز سلام
آفرین بر شما . واقعا خسته نباشید .
دستتان درد نکند . من قصد داشتم وبلاگی با این موضوع تاسیس کنم که به وب شما برخوردم .
اجرتان با حضرت حق .