افسوس میخورم به محیط زیست ایران که ما مدافع آن باشیم!

تجمع روز جمعه 7 دی ماه با مشارکت حدود 30 نفر از دوستداران حیوانات و محیط زیست انجام شد که این تعداد در مقابل تعداد کسانیکه دم از عشق به محیط زیست و حیوانات میزدند و فقط سخن گفتن بدون خرج و زحمت را خوب آموخته اند بسیار اندک و انگشت شمار بود .
در حالیکه همه بظاهر دوستداران حیوانات در خواب ناز و در منزلهای گرمشان تشریف داشتند

عده ای از دوستانیکه حرفشان با عملشان یکی بود در سرمای طاقت فرسای زمستانی جلوی درب سیرک حضور داشتند و به خاطر اهداف و آرمانهایشان خود را به خطر انداختند که کارشان قابل ستایش بود و اما جای تشکر دارد از انجمن حمایت از حیوانات و همچنین بقیه تشکلهای زیست محیطی و تمام دوستان بظاهر عاشق طبیعت و حیوانات که ما را تنها گذاشنتد
تشکر میکنم از آنان زیرا که به من به عنوان یک دوستدار طبیعت و حیوانات آموختند که مرگ محیط زیست و حیوانات ایران را بپذیرم و باور کنم محیط زیست ایران هیچ حامی واقعی ندارد و در ایران گروه و تشکل حمایتی چیزی بجز توهم نیست و نخواهد بود زیرا که فرهنگ ایرانیان اینگونه اقتضا میکند !
وجه اشتراک آداب و رسوم و اسطوره و توتم و رفتار و کنش و واکنش در یک جامعه آنگاه که نهادینه است فرهنگ جامعه محسوب میشود و چیزی که در یک جامعه نهادینه است قابل تغییر نیست .
اینجاست که باید گفت نرود میخ آهنی در سنگ !
با چنین فرهنگی که منو شما در آن رشد کرده و تربیت شده ایم هیچگاه نمیتوانیم چیزی را تغییر بدهیم و هر چه به سرمان بیاید لیاقت خودمان است زیرا که اینگونه نیز نشان داده ایم .

مردمان سزاوار همان سرنوشتی هستند که دارند.

حدود چهار سال پیش با دکتر آل داوود صحبت میکردم و ایشان ابراز خستگی میکرد این خستگی را در نوشته های مژگان جمشیدی نیز دیدم آنان که اینقدر تلاش برای بهبودی و نجات حیوانات و محیط زیست کردند با وجود مردمی چون من و شما چیزی بجز خستگی و آسیب روحی برایشان نماند!
هرچند که هنوز هم شاهد کارهای باارزششان هستیم ولی باور کنیم آنها نیز جزو نوادرند .
و حال با این اوصاف تلاش ما 30 نفر نیز در کنار مردمی که چیزی جز منافع خود برایشان اهمییت ندارد بیفایده بوده و بهتر است بنشینیم و ما هم از نابودی محیط زیست و مرگ حیوانات کشورمان لذت ببریم !
همانطور که بقیه بظاهر دوستداران طبیعت و حیوانات البته از نوع کلامی نیز همین کار را میکنند
هر چند که این در توان ما نیست ولی واقعیت تلخی جز این وجود ندارد.
قابل توجه دوستانی که خودشان تشریف نیاوردند و خودپسندانه مطالبه ارائه گزارش کردند
اینهم گزارش

 

پینوشت :بدلیل برخی مسائل امنیتی مجبور شدیم برای مدتی گزارش را به تاخیر بیاندازیم  

در مخالفت با سیرک ...

چندی است که گروه های زیست محیطی کشور، علاقمندان به مقوله حفظ محیط زیست و طرفداران و فعالان حقوق حیوانات در دلهاشان دردی بزرگ دارند. جمعی که خود را هنرمند می انگارند، در پایتخت کشورمان مشغول نمایشی هستند که سبب ساز شادی مردمان باشند.نمایشی تحت عنوان سیرک! اینان یا معنای هنر نمیدانند یا معنای کارشان را!

چندین هفته است که سیرکی با عنوان "سیرک بزرگ ایران و ایتالیا" زیر چتر حمایتی سازمان حفاظت از محیط زیست در پارک پردیسان مشغول به فعالیت است. فعالیتی که  بحثهای زیادی در مجامع زیست محیطی کشور ایجاد کرده است. در این مدت تمام نشریاتی که بخش زیست محیطی داشته اند، مساله را بررسی کرده و با این اقدام سازمان محیط زیست مخالفت کرده اند. به غیر از مدیران این سازمان و معاونانش به جرات هیچ فرد یا گروه دیگری در موافقت با این مساله چیزی ننوشت و نگفت، حتی یک نفر! و جالب اینجاست که این نمایش شنیع هنوز برقرار است و دنیا هنوز به کام منتفعین ماجرای برگزاری سیرک!

بقیه را در وبلاگ جنبش ایرانیان مخالف سیرک بخوانید www.anti-circus.blogfa.com

جنبش ایرانیان مخالف سیرک!

 

دومین فراخوان اعتراض به سیرک

 

 

 

می دونید حیوانات سیرک چه طوری تعلیم داده می شن؟

اونها رو با شلاق، سیخ نوک تیز، شوک الکتریکی، صفحات فلزی داغ و گرسنگی دادن شرطی می کنن!

می دونید برای لحظاتی تفریح و خندۀ ما، حیوانات سیرک چند سال شکنجه می شن تا بتونن این حرکات دلقک بازی را انجام بدن؟

سیرک جایی برای آشنایی کودکانمان با حیوانات نیست! جایی برای شکنجۀ حیوانات است.

امروزه هیچ جای دنیا در سیرک از حیوانات برای انجام حرکات نمایشی استفاده نمی شه، فقط انسانها این کار را انجام می دن.

ما با سیرک و سرگرمی مردم مخالف نیستیم، تنها با شکنجۀ حیوانات مخالفیم.

بقیه را در وبلاگ  http://www.anti-circus.blogfa.com/   بخوانید.